Bir anne seni dünyaya getirir ve sonra seninle yeniden doğar.
Bir anne tek gözüyle uyur ve eğer kabus görmüyorsa seni de yanında götürür.
Bir anne sevgiyle yemek yapar, yemek hazırlamaz.
Anne, eğer yiyecek azsa tabağını dolu bırakır ve aç olmadığını söyler.
Önlüğü ellerini ve hatta bazen acıdan gözyaşlarını kurutuyor.
Bir anne senin hatan için özür diler.
Kendini fedakarlık eden, hayata diz çöken ama her seferinde ayağa kalkıp onurlu ve haysiyetli bir şekilde ilerlemeye çalışan bir anne.
Bir anne seni teselli ederken kalbi sessizce gözyaşlarına boğulur.
Bir bozuk parayı dahi senin için ikiye böler, bir dilim ekmekle sizi kutlar, hatta yeni ve büyük bir aşktan nasıl vazgeçileceğini bile bilir.
Bir anne, denizi bölse, yüzme bilmese, okyanusu damla damla kurutur.
Bir anne, hayata özgürce gitmenizi sağlar ama hayattır ki, bir anneyi içinizde sonsuza kadar taşısın ve yaşatsın.
İhtiyaç içinde, onun çocuğu olmanın gururuyla, seni ancak onun kucaklayabileceği kadar büyük bir hatanın içtenlikle affedilmesiyle.
Bir anne biliyor.
Bir anne sessiz, şaşkınlıkla susuyor, acı içinde çığlık atıyor.
Kendini harika hissetmen için geceleyin uyanık olarak senin geri gelmeni bekler. Kendini yenilemen için senin hatalarına sarılır, kazanmasan, dahi onun için iyisin.
Anne uzaktan da olsa annedir.
İlk nefesinizden itibaren kalbinizde yaşar.
O her zaman orada olacak, elini tutacak.
