Langstroth’u ziyaret edip arı kovanını gördükten sonra, Wagner bir fedakârlık yapmaya karar vermiştir. Partenogenezin kâşifi, pratik arıcılık sisteminin savunucusu ve Akılcı Arıcılık adlı kitabın yazarı Dzierzon’la yazıştı. Amerikan arıcılığını geliştirmek için kitabını İngilizceye çevirme izni almıştı. Wagner çeviriyi yaptı ama hiç yayımlanmadı. Langstroth’un hareketli çerçeve kovanının daha önemli olduğunun farkına vararak, onu bir kitap yazması için teşvik etmeye karar verdi; kendisi de tüm bilgilerini Langstroth’un hizmetine sunacaktı.
Langstroth, kitabının ilk baskısı için eşinin yardımı ile hazırlandı ve 1853 Mayıs'ında Kovan ve Bal Arıcılığında Langstroth, Bir Arıcının El Kitabı ortaya çıktı.
Almanya'da yayımlanmış iki arı dergisinde de olduğu gibi, Langstroth da aynı tahminde bulunmuştu: “Artık bir arıcılık dergisinin bu ülkede uzun süre yayımlanma ihtimali var. Böyle bir yayına uzun zamandan beri ihtiyaç duyuluyordu. Düzgün bir şekilde yürütülürse, bilgi yayma, coşku uyandırma ve halkı uzun süredir maruz kaldığı saçma itirazlara karşı korumada çok güçlü etkiye sahip olacaktır”.
Wagner, Langstroth’u yanına danışman alarak, Amerikan Arı Dergisi'ni kurdu ve ilk sayısını 1861'de çıkardı. Fakat bir yıl yayımlandıktan sonra, İç Savaş nedeniyle Temmuz 1866’ya kadar askıya alındı. Pellett, Amerikan Arıcılık Tarihi'nde, “Amerikan Arı Dergisi'nin tarihi, arıcılığın yükselişinin tarihi olmuştur. Arıcılık, bu dergiyle ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. İngilizce dilinde ilk arı dergisinin, bu ilk kopyası ortaya çıkmadan önce arıcılar arasında ortak kullanılabilecek bir yayın mevcut değildi. Arıcılık toplantıları düzenlenmiyordu, kraliçe arı ızgaraları bilinmiyordu, temel petek gelişmemiş düzeydeydi ve ticari kraliçe arı yetiştiriciliği önerilmemişti.” der.
Derginin ilk sayıları, arıcılık dünyasındaki saygın birçok kişinin isimlerini içeriyordu. En başından itibaren, Langstroth önemli katkılar sağladı ayrıca bu isimler arasında; Henry Alley, Adam Grimm, Musa Quinby, Elisha Gallup, Charles Dadant, Baron von Berlepsch ve Dzierzon sayılabilir. Charles Dadant, ilk katkısını 1867 Kasım'ında yaptı ve kendisini Fransa'dan yeni gelen biri olarak tanıttı. O tarihten 1902'deki ölümüne kadar, adı dergi sayfalarında yazar olarak görünür.
Uzun bir süre boyunca, kovan patentleri tartışması yaşandı, bu konu çok fazla ilgi gördü. 1869 yılında, kovanlar ve arıcılık araçları ile ilgili 60'tan fazla patent kaydedildi ki bu o zamanlarda toplumun arıcılığa verdiği önem ve ilgiyi göstermektedir. Charles Dadant da Langstroth patentli kovanı savunmuştur.
1870’lerde, bazıları bir süreliğine yayımlanmaya devam eden bir dizi başka yayın başlatıldı. Çoğu, 1872'de Wagner'in ardından başlangıçlarını yaptı. Amerikan Arı Dergisi, Wagner'in oğlu ve editörlük çalışmasının çoğunu yapmış olan Langstroth’un yardımıyla, W. F. Clarke'ın editör ve sahibi olduğu 1873 Ocak'ına kadar devam etti. Samuel Wagner, İç Savaş’tan sonra dergi yayını tekrar başlattığında, Washington DC'den yayın yaptı, ancak Clarke yönetimi üstlendiğinde, dergiyi Chicago, Illinois'e taşıdı.
Clarke’ın dergiyle bağlantısı kısa oldu - 1874 yılının Temmuz ayında, Thomas G. Newman Amerikan Arı Dergisi’ni satın aldı. Thomas G. Newman, 1892 Nisan'ına kadar editör ve yayıncı olarak çalışmaya devam etti. George W. York işin uzmanı olarak kadroya katılırken Newman editör ve York asistan editör olarak belirlendi. Derginin George W. York'a satışının duyurulduğu Haziran 1897 sayısında ortaya çıkmıştır ve dergide şöyle yazmaktadır: “George W. York & Co. tarafından haftalık olarak yayımlanır.”
York, haftada bir Amerikan Arı Dergisi'ni düzenlemeye ve yayımlamaya devam etti. Mayıs 1912 sayısında, 1 Nisan 1912 tarihli George W. York tarafından imzalanan ve Amerikan Arı Dergisi'ni ve işini C.P. Dadant, Hamilton, Illinois’e sattığını açıklayan bir mektup yayımlandı. Dergide şöyle yazar: “C.P. Dadant, Editör; Dr. C.C. Miller, Yardımcı Editör. ”Böylece American Arı Dergisi o zamandan beri yayımlanmakta olduğu Hamilton'a taşındı. 1916'da C.P. Dadant, personel muhabiri olarak Frank C. Pellett'i işe aldı. Pellett daha sonra saha editörü, yardımcı editör ve editör olarak terfi etti.
M.G. Dadant, Illinois Üniversitesi'nden dönünce Ekim 1918'de derginin kadrosuna katıldı ve adı kadroda işletme müdürü olarak geçmekte bu babası C.P. Dadant’ın ölümüne kadar elinde tuttuğu unvan. Aynı zamanda, G.H. Cale, Sr., Dadant’ın arı kovanlarına dikkat çekmesi için görevlendirildi ve adı ilk olarak derginin Ekim 1928 sayısında yardımcı editör olarak göründü, sonra 1938’de ise C.P. Dadant’ın ölümü üzerine editörlüğe terfi etti.
1940'lardan 1960'lara kadar, derginin editör ve yardımcı editörleri M.G. Dadant, Frank C. Pellett, J.C. Dadant, Roy A. Grout ve Adelaide Fraser oldu. 1965 yılında, Vern Sisson, ilk önce asistan editör olarak ve daha sonra 1970'lerin başında editör olarak geldi. 1970'lerin başında dergiye yardımcı olan diğerleri arasında Dale Maki ve Jim Sheetz vardı. Uzun süredir köşe yazarı ve arıcı olan Bill Carlile, 1970'lerde editörlük görevlerine de destek verdi. 1974'te, Joe Graham, derginin editörü olarak işe alındı. Joe, editör olarak “Kovan” ve “Bal Arısı”nın birden çok baskısını yönetti ve 2017'de emekli olana kadar bu görevi sürdürdü.
Arı bilimcisi ve dergi üyesi Kirsten Traynor, 2017 yılında editör olarak görevi devraldı. C.P. Dadant daha önce “Amerikan Arı Dergisi'nin dünyanın arı ve arıcılık konusundaki en iyi yayını olmasını istiyorum.” diye yazmıştı.
Kaynağın tercümesinde yardımcı olan Beykoz İlçe Tarım ve Orman Müdürlüğünde görevli Su Ürünleri Mühendisi Esin BATIR’A teşekkür ederim.
Kaynak ; https://americanbeejournal.com/history/ web sitesinden alınmıştır
Editör: TE Bilisim